سه پلان از یک تابلو
آنها همه می دانند اگر زنی محجب شد، دیگر در کوچه و خیابان ،از لوازم آرایشی که آنها می سازند ،استفاده نمی کند؛دیگر لخت و عور ،مبلغ کالاهای آنان نمی شود؛دیگر با مردان بیگانه به دریا نمی رود؛دیگر نمی تواند در هر مجلسی و محفلی شرکت کند ،بزند و برقصد..!
باز هم فکر می کنید همۀ این حرفها به خاطر یک متر روسری است ؟
پلان سوم
در اتاق رئیس «مؤسسۀ اسلامی نیویورک » را گشود و داخل شد. آن گاه بی مقدمه گفت: آقا من می خواهم مسلمان شوم ! مرد سرش را از کاغذ برداشت . چشمش به دختر جوانی افتاد که چیزی از وجاهت وجمال کم نداشت.
گفت: باید بروی تحقیق کنی. دین چیزی نیست که امروز آن را بپذیری و فردا رهایش کنی .قبول کرد و رفت. مدتی بعد آمد. مرد راضی نشد.....
_باز هم باید تحقیق و مطالعه کنی.
آن قدر رفت وآمد که دیگر صبرش لبریز شد. فریادی کشید وگفت:«به خدا اگر مسلمانم نکنید ،می روم وسط سالن ،داد می زنم و می گویم یکی به فریاد من برسد».
مرد فهمید این دختر جوان در عزم خود جدی است . چیزی به میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نمانده بود .آماده اش کردند که در این روز مهم ، طی مراسمی به دین مبین اسلام مشرف شود.
جشنی به پا کردند ودر ضمن مراسم،اعلام شد که امروز یک مهمان تازه داریم؛ یک مسلمان جدید و او از جا برخاست.
کسی از بین مردم صدا زد :لابد این دختر خانم هم عاشق یک پسر مسلمان شده وخیال کرده دین اسلام ،جاده صاف کن عشق اوست!چه اسلامی؟همه حرف است!(نخود این آش شد . نمی ذانم چه سّری است که بعضی ها دوست دارند نخود هر آشی شوند).
نه،نه...اشتباه نکنید؛این خانم نه عاشق شده ،نه با چشم بسته به این راه آمده؛او مدت هاست تحقیق کرده با بصیرت ،دین ما را پذیرفته است. چیزهایی از اسلام می داند که شاید هیچ کدام از شما ندانید! کدام یک از شما مفهوم «بداء» را می دانید ؟ همه نگاه کردند به هم.مسلمانان نیویورک ومسئله اعتقادی بداء!
اما او از این مفهوم و ده ها مورد نظیر آن ،کاملاً مطلع است. بگذریم .او در آن مجلس ،مسلمان شد وبرای اولین بار،حجاب را پذیرفت.
خانوادۀ مسیحی دختر که با یک پدیدۀ جدید مواجه شده بودند، شروع به اذیت وآزار او کردندو روز به روز بر سخت گیری وفشار خویش افزودند.
دختر،مانده بود چه کند !باز راه مؤسسۀ اسلامی نیویورک را در پیش گرفت ومسئولان این مرکز را در جریان کار خود قرار داد .آنان نیز با برخی از علمای ایران تماس گرفتند و مطلب را با آنان در میان گذاشتند .
در نهایت ،کار به این جا رسید که اگر خطر جانی،او را تهدید می کند،اجازه دارد روسری خود را بردارد.
گوش کنید!شاه بیت این غزل این جاست.
دختر پرسید :اگر من روسری خود را برندارم ودر راه حفظ حجابم کشته شوم ،آیا شهید محسوب می شوم ؟ پاسخ شنید:آری.
واو با صلابت و استواری گفت:والله قسم!روسری خود را برنمی دارم؛هر چند در راه حفظ حجابم،جانم را از دست بدهم.
پلان اول ،حکایت ماهیانی که در آب زندگی میکنند؛همۀ عمر درآب غوطه ورند؛ اما مرتب از هم می پرسند :آب کو؟
پلان دوم ،حکایت ماهی دور افتاده از آبی که آن قدر تن به شن های ساحل می زند تا بالاخره راهی به دریا باز کند.
...و پلان سوم ،حکایت ماهی گداخته ای که هُرم گرمای خشکی ، نفسش را بریده، حسرت آب ، بردلش مانده، اما راه دریا را از دل خویش می جویید!
بازگردیم به خیابان آفریقا ،آن پاساژباحال سانتی مانتال . بی اعتنایی دختران جوان به آن تابلو وقهقهه های مستانه!
شست وشویی کن و آنگه به خرابات خرام
تا نگردد ز تو، این دیر خراب ،آلوده
برگرفته از کتاب می شکنم در شکن زلف یار (حسین سرو قامت)